چند وقتی میشه که همه دوست دارند با تابلوی خودشان در انتخابات شرکت کنند، من هم گفتم که برای خوانا تر شدن تابلوها، یکسری استانداردهای نامگذاری تعریف کنم تا از هرج و مرج در جریان انتخابات جلوگیری کرده باشم:

HB(Hezbe Bad): حزب باد! اگر شش دولت دیگر هم عوض شود ایشان همچنان پشت میزشان هستند! طرفدار پروپا قرص سازمان هواشناسی.

EM(Eslahtalabe Motadel): اصلاح طلب معتدل، اصلاح طلب اصولگرا، کسانی که بر سر دوراهی مانده اند. مرگ بر آمریکا بهتر است یا مذاکره با آمریکا؟!

RRMCM(Tulanie!hosele nadaram!): راهنمای راست میزنه چپ میپیچه! اسمش توی لیست چپ ها اعلام میشه ولی خودش رو برای راست ها لوس می کنه، هم از توبره فیض می بره هم از ...

ETBVPHT(ayzan): اصلاح طلب با وعده پنجاه هزار تومنی! اصلاح طلبی که اگر شب شمارش آرا بخوابد از فردا خوابش نمی برد! نشیدن شعارهای همچنین کاندیدایی در انتخابات مثل ندیدن مصاحبه های فیروز کریمی در برنامه نود است!

OMD(Osulgaraye Montaghede Dolat): اصولگرای منتقد دولت، اصولگرایی که با دولت حال نمی کند یا دولت به اندازه کافی به او حال نداده است! اصولگرای ضدحال بزن و ضدحال بخور!

KHM(Kandidaye Hamishe Mostafi): کاندیدای همیشه مستعفی ! کلا رای نمیاره. میشه یقین داشت که روزهای آخر به نفع یکی ( که اون هم از شانس بد رای نمیاره!) میره کنار.

HSDK&S(Hezbe Sardar Doctor Khalaban&Shahrdar): حزب سردار دکتر خلبان و شهردار! نمونه بارز از هر انگشت هزار هنر باریدن!

چاپ شده در شماره بهمن ستون آزاد